Ο Τάσος Αθ. Γριτσόπουλος (Δημητσάνα, Ιανουάριος 1911 – Αθήνα, 21 Δεκεμβρίου 2008) υπήρξε ιστορικός, ιστοριοδίφης, φιλόλογος και συγγραφέας.
Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών την περίοδο 1928-1932 ενώ υπηρέτησε το 1940 ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Στα 1940 διορίστηκε επιμελητής αρχαιοτήτων Γορτυνίας ενώ στη συνέχεια έφορος του φορέα με τον τότε τίτλο «Δημόσια Βιβλιοθήκη της Σχολής της Δημητσάνας, Ιστορικό Αρχείο Γορτυνίας». Αργότερα, το 1949, ταξινόμησε το Αρχείο Βλαχογιάννη στα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Την περίοδο 1940-1954 εκδίδει παράλληλα διάφορα λαογραφικά μελετήματα σε σχέση με τη γενέτειρά του Δημητσάνα. Τον ενδιέφερε επίσης η μελέτη και άλλων αρχείων της Πελοποννήσου, όπως της Ηλείας, της Γορτυνίας, της λοιπής Αρκαδίας κ.λπ.
Το 1958 πήρε μετάταξη στη Μέση Εκπαίδευση και το 1967 έφτασε στο βαθμό Γενικού Επιθεωρητή και Επόπτη Μέσης Εκπαίδευσης. Το 1962 υπηρέτησε στο Γυμνάσιο Δημητσάνας, ενώ παράλληλα διατηρούσε, χωρίς αμοιβή, τη θέση του εφόρου της εκεί Βιβλιοθήκης. Κατά τη θητεία του στη Μέση Εκπαίδευση, μεταξύ 1962-1968, υπηρέτησε σε διάφορα Γυμνάσια και Λύκεια: στην Τρίπολη, το Μοσχάτο, τον Πειραιά, στο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης και στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία. Το έτος 1966 ανακηρύχτηκε Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών με βαθμό «άριστα».
Το 1969 εξελέξη στο αξίωμα του γενικού γραμματέα, ενώ λίγο αργότερα σε αυτό του προέδρου της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, θέσεις από τις οποίες εργάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε συνέβαλε στο να αποκτήσει η Εταιρεία αίγλη, μεγάλη επιστημονική καταξίωση και διεθνή αναγνώριση. Ο Κωνσταντίνος Ρωμαίος τον χαρακτήρισε στα 1986 ως στηλοβάτη και αναμορφωτή της Εταιρείας καθώς και πραγματικό ευεργέτη της. Κατέχοντας θέσεις ευθύνης στην Εταιρεία Πελοποννησιακών Σπουδών επόπτευε την περιοδική επιστημονική έκδοσή της με την ονομασία «Πελοποννησιακά» ενώ η Εταιρεία επί Γριτσόπουλου εξέδοσε επίσης πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων τοπικών και διεθνών σπουδών τα οποία διοργάνωσε η ίδια. Υπήρξε πρόεδρος της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών την περίοδο 1987-2008, μέχρι και τον θάνατό του. Οι 5.000 τόμοι της προσωπικής του βιβλιοθήκης αποτέλεσαν τη βάση της βιβλιοθήκης της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών.
«Ο Γριτσόπουλος στα χρόνια της ενεργής συγγραφικής του δραστηριότητας δημοσιεύει κυρίως ποικίλα άρθρα και μονογραφίες με έμφαση στη εκκλησιαστική ιστορία και την ιστορία των νεώτερων χρόνων της τουρκοκρατίας, όπως αναφέρει ο ίδιος, και των χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης. Επιδιώκει να επιστρέψει και να εργαστεί στον τόπο που γεννήθηκε τη Δημητσάνα και του δίνεται η ευκαιρία μέσω της δημιουργίας του αρχείου και της Βιβλιοθήκης». Συμμετείχε επίσης ενεργά τόσο στην Εταιρεία Ιστορικών Σπουδών επί του Νεωτέρου Ελληνισμού, αρχικά ως γενικός γραμματέας και μετέπειτα πρόεδρος και διηύθυνε την περιοδική επιστημονική έκδοσή της με την ονομασία «Μνημοσύνη», όσο και ως ιδρυτής και πρόεδρος της Ενώσεως Επιστημονικών Εταιρειών Ελλάδος και διηύθυνε την περιοδική επιστημονική έκδοσή της με την ονομασία «Επιστημονική Κυψέλη».
Συμμετείχε επίσης σε αρκετά συμβούλια διαχείρισης κληροδοτημάτων και φιλανθρωπικών δράσεων. Λίγες ημέρες πριν αποβιώσει είδε τα Αρχεία Αντωνόπουλου να γίνονται κτήμα της Βιβλιοθήκης Δημητσάνας.